Τα κείμενα του τόμου πραγματεύονται τα φιλοσοφικά και αισθητικά αδιέξοδα που προκύπτουν οσάκις οι κλασικές ηθικές και ανθρωπιστικές αξίες και ιδεώδη της τέχνης και της λογοτεχνναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης, επιχειρώντας σπασμωδικά να επαναπροσδιορίσουν το λόγο ύπαρξης μπροστά σε ένα θάνατο που έχει πάψει πια να είναι ο θάνατος όντας μια παραλυτική γενικότητα θανάτου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
