Εν τω εκπαιδευτικώ στερεώματι της πατρίδος Χαλδίας σελαγίζουσι πλείστοι αστέρες αειμνήστων και ιερών υπάρξεων. Μεταξύ τούτων δύο αστέρες ως άλλοι πολικοί διαχέουσι πλειότερον φως δόξης και ευκλείας επί της πατρίδος, αστέρες δύο, ων η μνήμη βαθέως εστίν εγκεχαραγμένη εν τη καρδία παντός φιλόμουσου και φιλοπάτριδος, και ων τα παμφίλτατα ονόματα κοσμούσι τας αθανάτους δέλτους της ιστορίας της πατρίδος, Γεώργιος Παπαδόπουλος και Γερβάσιος Σουμελίδης είνε τα γλυκέα ονόματα των φεγγοβόλων τούτων αστέρων, των αθανάτων τούτων ανδρών, ων ο βίος είνε στενώς συνδεδεμένος μετά της δόξης και ευημερίας της πατρίδος. Σύγχρονοι και οι δύο, εφάμιλλοι εις τα έργα αμφότεροι, τα αυτά κατέχοντες αισθήματα, υπήρξαν οι αληθείς σκαπανείς και καλλιεργηταί του δένδρου της παιδείας εν Χαλδία.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]