(. . .) Νιβεάστα, όπως ήταν η αρχική βλάχικη ονομασία του οικισμού, σημαίνει νύφη, αθέατη και χιονάτη. Οι Μοίρες της είχαν χαρίσει και τις τρεις ιδιότητες. Το διεπίστωσα πηγαίνοντας εκεί. Αν και σε όλη τη διαδρομή δεν υπήρχε υποψία χιονιού, φτάνοντας στην τελευταία στροφή που θα μας αποκάλυπτε, επιτέλους, την αθέατη Νιβεάστα, το χιόνι είχε παγώσει τη νύχτα και οι κρύσταλλοι που κρέμονταν λαμπύριζαν κάτω από το καθαρό φως του ήλιου, δημιουργώντας το σκηνικό του παραμυθιού. Δεν ήταν τυχαίο που οι Νύμφες, άμα σε καλούσαν και τους απαντούσες, σου παίρναν τη λαλιά. . .
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
