Αν δεν πιστεύεις στον Θεό, δεν γίνεται να πιστέψεις ότι ο Θεός είναι νεκρός: μια οντότητα που δεν έχει υπάρξει ποτέ δεν είναι δυνατό να έχει πεθάνει. Ο αιρετικός μεγαλοφυής Νίτσε, που τόσο θαυμάστηκε και μισήθηκε από τους συγχρόνους του, είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος φιλόσοφος του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα. Μέσα από τις διαφορετικές φωνές των χαρακτήρων των έργων του, υψώνει τη δική του αγωνιώδη κραυγή, αποκαλύπτοντας ότι το μόνο παράδοξο είναι η ύπαρξη μιας και μοναδικής αλήθειας - γιατί αλήθειες υπάρχουν πολλές, ανάλογα με την οπτική γωνία από την οποία κοιτάζει κανείς τα πράγματα. Ο πλουραρισμός είναι, ως εκ τούτου η μόνη υπαρκτική αρμονία, και η αποσπασματικότητα είναι στην ουσία η μόνη ακεραιότητα. Ολόκληρος ο κόσμος είναι ένα τεράστιο παζλ, όπου το ένα διαφορετικό κομμάτι συνδυάζεται με το αντίστοιχό του σε απόλυτη αρμονία. Ο Νίτσε μοιάζει να είναι ο προφήτης της εποχής της παγκοσμιοποίησης.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]