Ο νεοελληνισμός δεν είναι μια κάποια πραγματικότητα αφηρημένη σαν την `ελληνικότητα`, την οποία καθένας φαντάζεται και προσδιορίζει εκάστοτε κατά το δοκούν, αλλά είναι μια απτή πραγματικότητα των ζώντων και δρώντων Ελλήνων της σύγχρονης εποχής μας. Προσδιορίζεται με την ανάδυση της νεωτερικότητας στην Δύση της Ευρώπης. Χρονολογείται από τον ανθρωπισμό της Αναγέννησης στον 15ο αιώνα και τον διαφωτισμό των Νέων Χρόνων στον 18ο αιώνα. Νεοελληνισμός είναι η συνάρτηση ελληνισμού και νεωτερικότητας. Κάθε συνάρτηση είναι ενδιαφέρουσα και δύσκολη, όπως είναι άλλωστε η ίδια η ζωή: ωραία και δύσκολη. Ο νεοελληνισμος είναι η συνισταμένη του ελληνισμού και της νεωτερικότητας. Η φιλοσοφία θεματογραφεί τον νεοελληνισμό, ακριβώς επειδή είναι μια πραγματικότητα της ζωής μας. Το ερώτημα είναι πώς συναρτάται ο νεοελληνισμός με την νεωτερικότητα; Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού, επιχειρούμε να σκιαγραφήσουμε κάποιες απαντήσεις στο παραπάνω ερώτημα και επιδιώκουμε να επιτύχουμε συναντήσεις με φορείς άλλων, εντελώς αντίθετων απόψεων. Κάπως έτσι μπορεί ο λόγος να μην καταντά καταθλιπτικός μονόλογος ούτε να εκφυλίζεται σε μανιακό αντίλογο. Ο αυθεντικός διάλογος είναι το καλύτερο αντίδοτο στο μανιοκαταθλιπτικό σύνδρομο των μεταμοντέρνων καιρών μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]