Τα αφηγήματα αυτού του βιβλίου συνθέτουν ένα δίπτυχο με κυρίαρχο θέμα τον έρωτα που μυεί στα μυστικά της ζωής που, με τη μορφή μιας όμορφης γυναίκας, μπορεί να πλημμυρίσει με θείο φως ή να βυθίσει σε ζοφερά σκοτάδια το δύσκολο δρόμο προς την ωριμότητα, την αυτογνωσία. Στους `Νεανικούς έρωτες`, ο Έσσε αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο, ίσως επειδή οι αναμνήσεις, οι σκέψεις και τα συναισθήματα του βασικού ήρωα είναι και δικά του βιώματα· βιώματα που έπαιξαν έναν καθοριστικό ρόλο στη `συναισθηματική αγωγή` του.
Στα δύο αφηγήματα των `Νεανικών ερώτων`, ο νεαρός ήρωας, μετά τις τραυματικές εμπειρίες του από τον `έξω κόσμο`, αναδύεται στο δικό του εσώτερο κόσμο για να συνειδητοποιήσει πως η μόνη διέξοδος σωτηρίας είναι η επιστροφή στις ρίζες, στο γενέθλιο χωριό, στον τόπο της πρώτης αθωότητας. . .Ή ίσως, η καταφυγή σε κάποιες άλλες - απόκρυφες - περιοχές, πέρα από τα όρια του ανθρώπινου λογικού: στον υπερβατικό χώρο της μεταφυσικής.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]