Όνειρο Ι
Δεν φαινόσουν πουθενά. Σου έστελνα κυματιστά μηνύματα.
Λίγοι συμμετρικοί κύκλοι που σιγά-σιγά περιπλέκονταν και
Χάνονταν στο ίδιο ακριβώς σημείο που `πρεπε να στέκεται
Το κορμί σου.
Ώσπου βρήκα τα μάτια σου κλειστά σαν δυο κοχύλια, σκυφτά
Στις ρίζες ενός θαλασσολούλουδου να κοιτούν τη χάση ενός
Πανιού βαμμένου πράσινο μελάνι
Στην άλλη άκρη, κοντά στον ορίζοντα, η αφή σου ρουφούσε με
Τα χέρια κατακόρυφα την γεωμετρία της αρμονίας
Ακριβώς στο σημείο
Που η γραμμή της ήβης
Τέμνει τον κάθετο άξονα του βυθού.