Οι "Μυθοπλασίες" ("Ficciones") συγκαταλέγονται στα θεμελιώδη έργα της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας και του μαγικού ρεαλισμού, που κορυφώθηκε με τα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, της Ιζαμπέλ Αλιέντε και άλλων λατινοαμερικανών και μη συγγραφέων.
Στα 17 κείμενα που συνθέτουν τούτο το βιβλίο συμπιέζονται πολλοί αιώνες γνώσης, φιλοσοφίας και ποίησης. Η ευρυμάθεια του Μπόρχες προσφέρει στον αναγνώστη διασκεδαστικές πνευματικές ασκήσεις: η άγνωστη χώρα που ανακαλύπτεται μέσα από μια κλεψίτυπη εγκυκλοπαίδεια, ο φανταστικός πλανήτης, ο "Δον Κιχώτης" που ξαναγράφεται από κάποιον άλλον πανομοιότυπος, ο μάγος που πλάθει ένα παιδί από όνειρα για να ανακαλύψει ότι και ο ίδιος είναι όνειρο, η απέραντη βιβλιοθήκη της Βαβέλ που περικλείει όλη την ανθρώπινη γνώση και που σίγουρα θα επιζήσει του ανθρωπίνου γένους, ο άνθρωπος με την αλάνθαστη μνήμη που δεν κοιμάται ποτέ.
Λαβύρινθοι, κήποι, καθρέπτες, όνειρα, οφθαλμαπάτες, αποκρυφισμός, φιλοσοφία, μαθηματικά, θεολογία είναι οι κυριότερες σταθερές που οδηγούν τον συγγραφέα στην εξερεύνηση των εννοιών του χρόνου, του τόπου, του απείρου.
Με την ελκυστική πυκνή γραφή του και τα μεστά του νοήματα, ο Μπόρχες, με λεπτό χιούμορ, μας προσκαλεί με τους γρίφους του να μπούμε σε έναν κόσμο μαγικό και να ανατρέψουμε όσα πιστεύουμε για τον εαυτό μας και τη θέση μας στο σύμπαν.
Όταν το 1944 πρωτοκυκλοφόρησαν οι "Μυθοπλασίες", αποτελούμενες από δύο συλλογές διηγημάτων, τον "Κήπο με τα διακλαδωτά μονοπάτια" (1941) και τα "Τεχνάσματα" (1944), εξασφάλισαν στον Μπόρχες το διαβατήριο για την παγκόσμια αναγνώριση.

(εφημερίδα "La Repubblica", Ιταλία)