Το κείμενο αυτό - νευρώδες, λιτό, δίχως λεπτομερείς αναφορές και σημειώσεις - φανερώνει αμέσως μια ασυνήθιστη θεωρητική δύναμη. Η φαινομενικά απλή αντίθεση των εννοιών μορφή και τύχη παραπέμπει, στην πραγματικότητα, σε έναν συσχετισμό εννοιών με ποικίλες προεκτάσεις και σε φιλολογικά μονοπάτια απάτητα, είτε γιατί μόλις τώρα ανοίγονται, είτε γιατί είχαν εγκαταλειφθεί. Προϊόν βαθειάς γνώσης και τριβής με τους κλασικούς, και παράλληλα σοβαρής ενασχόλησης με τη σύγχρονη φιλοσοφία, το κείμενο αυτό ενσωματώνει στη γραμμική του ανάπτυξη συμπαγείς όγκους ιστορικότητας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
