Ο Μιχαήλ Στρογκόφ είναι ένα από τα πλέον πολυδιαβασμένα βιβλία του Ιουλίου Βερν. (. . .) Μολονότι (. . .) δεν εντάσσεται στα λεγόμενα «ιστορικά μυθιστορήματα», τα πλαίσια μέσα στα οποία κινούνται και δρουν οι ήρωες του έργου δεν απέχουν πολύ από την ιστορική πραγματικότητα. Για αιώνες ολόκληρους η Ρωσία βρισκόταν κάτω από την απειλή των Ταταρομογγόλων. Τα Ρωσικά Χρονικά περιγράφουν με αδρές πινελιές την ψυχική ατμόσφαιρα της εποχής, τα δραματικά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους. (. . .) Ο Μιχαήλ Στρογκόφ περιγράφει τις προσπάθειες της μοσχοβίτικης κυβέρνησης, και ειδικά του τσάρου, να κρατήσει μακριά τον κίνδυνο, να γλιτώσει τη Ρωσία από το σπαθί του Τατάρου. Αυτό δεν ήταν εύκολο. Χρειάζονταν άνθρωποι με καρδιά και νου πάνω απ’ τα κοινά μέτρα. Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, τα χρόνια εκείνα η σωτηρία μιας πολιτείας εξαρτιόταν, πολλές φορές, από την αποφασιστικότητα και τις αρετές ενός γενναίου πολεμιστή.Tέτοιος πολεμιστής είναι ο Μιχαήλ Στρογκόφ, ο ταχυδρόμος του τσάρου. Θαρραλέος, ανθεκτικός στις κακουχίες, σκληρός όταν χρειάζεται, μα και τρυφερός, ενσαρκώνει τον τύπο του λαϊκού αγωνιστή. Πολεμά με τους εχθρούς της πατρίδας του, τα βάζει με τα στοιχεία της φύσης, νικά τους προσωπικούς του αντιπάλους, σώζει μιαν ολόκληρη πόλη, μα μέσα σ’ όλα αυτά υπάρχει χώρος στην καρδιά του για τη στοργή και τον έρωτα. Παιδί της ρωσικής πατρίδας, συγκεντρώνει στην καρδιά του όλη την αγάπη των άπειρων αδελφών του, κι ο στεναγμός της Ρωσίας συνθλίβει σαν εφιάλτης το στήθος του. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]