Σφιγμένα αγκίστρια σε κόγχες ματιών
Μια μαύρη πλάνη, αιωρούμενη σημαία κρύβει το σηματοδότη
Κι αυτός τραβάει, σπάζοντας φλέβες,
Βάφοντας πορφυρό το φόρεμα της αντίστροφης φύσης.
Μάτια δεν έχει να ακούει ούτε αυτιά για να μιλά.
Είναι χαρτί πνιγμένο στο μελάνι
Κρυψίνους δολοφονημένων μηνυμάτων.
Είναι πηγή της θάλασσας
Σύννεφα της γης
Χόρτα του ουρανού
Είναι τα κουπιά της χαλασμένης βάρκας του.