Η Αθηνά, εγγονή της θεάς Αθηνάς και ο Απόλλων, εγγονός του Φοίβου, ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες αλλά από τον ίδιο εμπνευστή, να ψάξουν και να βρουν το νόημα της ζωής· ο καθένας με ένα μοναδικό χάρισμα - εφόδιο: να ακούν όσα οι άνθρωποι δεν μπορούν ή δε θέλουν. Η μεν Αθηνά ακούει τις σκέψεις άψυχων και έμψυχων και ο Απόλλωνας ακούει τα αισθήματά τους.
Στο ταξίδι τους, έχουν ενεργούς και ισότιμους συνοδοιπόρους άλλα παιδιά και εμάς ακόμα τους αναγνώστες. Όσο προχωρούν ανακαλύπτουν πως πίσω από κάθε κακό υπάρχει ένας πόλεμος και πως "αγαπάω" σημαίνει "γνωρίζω". Υπό τους ήχους της απολλώνειας λύρας και της συντροφικότητάς τους, ευεργετούν και ευεργετούνται από ό,τι συναντούν στο δρόμο της περιπέτειας τους, μιας περιπέτειας στο άγνωστο, που ίσως αποδειχτεί πως τελικό προορισμό έχει αυτό που όλοι από την πρώτη μας στιγμή ξέρουμε πως είναι η πεμπτουσία και ο σκοπός της ζωής μας.