Καθώς τα γεγονότα της ζωής εξελίσσονται ακολουθώντας μια τροχιά επαναλήψεων και υποτροπών ως προς την εξέλιξη του ανθρώπινου όντος, οι σκέψεις και τα συναισθήματα εγκλωβίζονται όλο και πιο ασφυκτικά στον περιορισμό του χώρου και του χρόνου. Καθήκον της αποστολής μας, ως κύτταρα του Συμπαντικού Νου που μας έδωσε την ευκαιρία να αναπτύξουμε την πνευματική μας υπόσταση, είναι να διαρρήξουμε τους πέπλους της έγνοιας που μας κρατούν δέσμιους σε μια φαινομενική απραξία και να ενεργοποιήσουμε τις ιδιότητες που προσιδιάζουν στον άνω-θρώσκω, άνθρωπο. Μέθοδοι και πρακτικές δεν προτείνονται. Μόνο μέσα στους ρυθμικούς στροβιλισμούς του χορού των αισθήσεών μας θα διακρίνουμε εναγκαλισμένους την λαχτάρα της ανακάλυψης των κεκρυμμένων με τον πόθο της απελευθέρωσής μας από την επιτροπεία των χοϊκών μας εξαρτήσεων. Η αρμονία της συνύπαρξής τους θα μας οδηγήσει στον χώρο όπου φυλάσσεται, από άγρυπνους φρουρούς, το μυστικό εγκόλπιο. Η επιβολή της ισχύος του στο απροσδιόριστο, θα μας ωθήσει, μέσα από την δίνη της διάνοιάς μας, εκεί όπου χώρος και χρόνος απορροφούνται από την ανυπαρξία. Είναι το μαγευτικό ταξίδι πέρα από τον περιορισμένο ορίζοντα των αισθήσεων.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]