Με το διπλό πάθος του περιηγητή και του αρχειοδίφη, πλουτίζοντας τις «επιμελείς έρευνες» σε βιβλιοθήκες και μουσεία με την «απολαυστική γνώση» που προσφέρει το ταξίδι, ζωντανεύοντας την πολυμάθεια με τη φαντασία, ο Πρέντραγκ Ματβέγεβιτς αναγιγνώσκει με ματιά γεμάτη τρυφερότητα και θάμβος το μεσογειακό σύμπαν: εδώ οι θεσμοί διαπλέκονται με τη γη και τα κύματα, τα πεπρωμένα με τις βυθισμένες πόλεις και λιμάνια, οι μύθοι με τις βροχές και τους ανέμους. Η φύση προεκτείνεται στην ιστορία και στην τέχνη, πολιτισμός και ιστορία διεισδύουν στα ίδια τα πράγματα, στην πέτρα, στα πρόσωπα των ανθρώπων, στη γεύση του κρασιού και της ελιάς, στις αποχρώσεις της θάλασσας ή στο βουητό των κυμάτων. Η «Μεσογειακή σύνοψη» είναι ταυτόχρονα χάρτης και οδοιπορικό της Μεσογείου, ημερολόγιο καταστρώματος, λεξικό και αντικατοπτρισμός όλων όσα έχουν γραφτεί γι’ αυτήν. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]