Την άνοιξη του 1984, ιδρύθηκε στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης το Τμήμα Νεοελληνικών και Βαλκανικών Σπουδών. (. . .) Μία από τις πρώτες δραστηριότητες του νεοϊδρυμένου Τμήματος ήταν το συνέδριο για τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα, που οργανώθηκε υπό την αιγίδα του Ερευνητικού Συμβουλίου Ανθρωπιστικών Σπουδών και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης. Μπορούμε να εκλάβουμε το συνέδριο αυτό ως συνέχεια του διεθνούς συνεδρίου για την ελληνική Αντίσταση (1936-1944), που είχε οργανωθεί στην Αθήνα νωρίτερα, την ίδια χρονιά. Ενώ, όμως, το συνέδριο των Αθηνών ήταν ευρύ, τόσο στην εμβέλεια και τον αριθμό των συνέδρων όσο και στη διάρκεια, το συνέδριο της Κοπεγχάγης ήταν μικρό, σχεδόν οικείο, και το θέμα του πιο περιορισμένο. Μα ακόμη κι έτσι, η μικρή αυτή ομάδα μελετητών εξέθεσε διαφορετικές ερμηνείες και προσεγγίσεις των αμφιλεγόμενων ζητημάτων, και οι συζητήσεις ήταν ζωηρές. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
