Οι Αθηναίοι του απέδωσαν τον χαρακτηρισμό Ολύμπιος. Η μόρφωση, η ευφυΐα και η ρητορική δεινότητα τον έκαναν να ξεχωρίζει. Κάποιοι δικαιολόγησαν τον χαρακτηρισμό εξαιτίας των μνημείων που άφησε στην πόλη. Οι κωμικοί σχολιαστές της επικαιρότητες είχαν ακόμα καλύτερη εξήγηση: είπαν πως όταν μιλούσε μπροστά στον λαό «βροντούσε κι άστραφτε» σαν τον Δία. Παρ` όλα αυτά, το πρόσωπό του ήταν πράο, χωρίς να φανερώνει έντονα συναισθήματα. Στη ζωή του πέρασε από απίστευτες διακυμάνσεις κι όμως κατάφερνε ακόμα και στα μεγαλύτερα πάθη και εντάσεις να μιλά με παρρησία στη συνέλευση και να μην αλλάζει ούτε το ύφος ούτε τις ιδέες του.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
