Το ποιητικό έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου δεν έχει μεταφραστεί σε βαθμό που θα επέτρεπε στους ξένους κριτικούς να αποτιμήσουν τη ρηξικέλευθη προσφορά του στην ελληνική ποίηση και στον ευρωπαϊκό υπερρεαλισμό. Παρόλο που αποτελούν ορόσημο στη νεοτερική ποίηση, οι δύο πρώτες συλλογές του Εμπειρίκου «Υψικάμινος» και «Ενδοχώρα» παραμένουν σχετικά ανερμήνευτες σε λεπτομέρειες, προφανώς γιατί παρουσιάζουν το δυσνόητο της «αυτόματης γραφής». Συχνά η ελληνική κριτική βασίζει την ερμηνεία της στις επόμενες -πιο βατέ - συλλογές του ποιητή. Από χρόνια ο ΖΑΚ ΜΠΟΥΣΑΡ μεταφράζει το ποιητικό έργο του Ανδρέα Εμπειρίκου στα γαλλικά. Η μετάφρασή του της «Υψικαμίνου» και της «Ενδοχώρας» είναι η μοναδική ως τώρα. Ο μεταφραστής προτείνει μια πρωτότυπη προσπέλαση του έργου που συνδυάζει ερμηνεία και αναδημιουργία. Μια παρόμοια πρόταση ενδέχεται να ενδιαφέρει και τον έλληνα αναγνώστη. Με την ευκαιρία του εορτασμού των 100 χρόνων από τη γέννηση του ΑΝΔΡΕΑ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΥ συγκεντρώνονται εδώ μερικές από τις μελέτες που δημοσίευσε τα τελευταία χρόνια ο ΖΑΚ ΜΠΟΥΣΑΡ σε ελληνικά και ξένα περιοδικά.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]