Σε μια εποχή όπου τόσο πολλοί μιλούν με στόμφο για την ποίηση που κρύβεται μέσα στο παιδί, σε αυτό το πραγματικά ξεχωριστό πλάσμα του Θεού, σε μια εποχή όπου μας έχει κυριεύσει η αγωνία να προλάβουμε το τρένο της γνώσης και παραμελούμε σχεδόν τελείως το σπουδαιότερο κομμάτι - στόχο της Εκπαίδευσης, την ηθική και κοινωνική διαπαιδαγώγηση του εκκολαπτόμενου πολίτη, σε μια εποχή όπου ο δάσκαλος έχει το μοναδικό προνόμιο να μοιράζεται τον περισσότερο απ` όλους χρόνο με τα παιδιά και να βρίσκεται στην εξαιρετική θέση να ακούει τα προχωρημένα τους ερωτήματα, τις κοφτερές τους απαντήσεις, τις ξεκάθαρές τους θέσεις, τους χτύπους της καρδιάς τους, μια δασκάλα, καταγράφοντας την καθημερινότητα του Σχολείου της, ρίχνει τους τοίχους του και προσκαλεί όποιον έχει τη διάθεση, να έρθει, να ακούσει, να νιώσει τις συγκινήσεις που, καθημερινά και μέσα σε κάθε τάξη, μοιράζονται οι δυο πόλοι αυτής της ιδιαίτερης αγάπης, ο μαθητής και ο δάσκαλος. Το βιβλίο αυτό, μέσα από την απλότητα και την αυθεντικότητα όσων περιέχει, αποκαλύπτει τη μοναδικότητα της δουλειάς του δασκάλου και αναδεικνύει την ιδιαίτερη δύναμη και δυναμική που κρύβει μέσα του το παιδί. Το τελευταίο κάνει πιο χειροπιαστή την ελπίδα πως, αν αυτά τα υπέροχα πλάσματα, τα παιδιά, δεν αλλοιωθούν στο δρόμο προς την ενηλικίωσή τους, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]