Μόλις έμαθε να περπατάει, της έδειξαν πώς να κρατάει τόξο. Την ημέρα που σημάδεψε εύστοχα για πρώτη φορά, της εξήγησαν πώς η θεά Άρτεμη ανέτρεψε τα σχέδια του πατέρα της, βασιλιά Ίασου, όταν εκείνος την εγκατέλειψε στο δάσος. Τώρα, στα δεκαέξι της χρόνια, η Αταλάντη, ξακουστή τοξοβόλος και ταχύτερη από όλους τους θνητούς, καλείται να διαλέξει ένα σύζυγο για να χαρίσει το διάδοχο στο βασίλειό της. «Αν υπάρχει θνητός που μπορεί να με νικήσει στο τρέξιμο, θα τον παντρευτώ», αυτό τον όρο θέτει η Αταλάντη και συμπληρώνει: «Ο ηττημένος θα χάσει τη ζωή του». Έτσι, ξεκινούν οι αγώνες ταχύτητας με τους επίδοξους μνηστήρες. Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί, όμως, τι θα συμβεί όταν ο θεός Έρωτας τρυπήσει την καρδιά της Αταλάντης με το αόρατο βέλος του και η θεά Αφροδίτη χαρίσει τρία χρυσά μήλα στον τολμηρό αντίπαλό της, Ιππομένη. . . ούτε και οι ίδιοι οι θεοί του Ολύμπου!

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]