Το βιβλίο αυτό γράφτηκε με ένα και μοναδικό κίνητρο: την αγάπη προς το χωριό μου και τα δημοτικά μας τραγούδια. Θέλησα το έντονο αυτό συναίσθημά μου να το μεταβάλω σε έργο. Με τις πνευματικές ικανότητες που διαθέτω, προσπάθησα να παρουσιάσω τις ποικίλες φυσικές ομορφιές του χωριού μου, την αξιόλογη ιστορική πορεία των κατοίκων του και να καταγράψω τα ήθη και τα έθιμα καθώς και τις θαυμάσιες παραδόσεις τους. Ανέσυρα παλαιές μνήμες αλλοτινών εποχών με σκοπό να τις απεικονίσω παραστατικά, για να μάθουν οι νέοι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι, πριν ο χρόνος «ο ζηλιάρης, ο δύστροπος και ο πετροκαταλύτης» τις αφανίσει κάτω απ` το βαθύ σκοτάδι της λησμονιάς. Αφορμή, αλλά και πολύτιμος βοηθός υπήρξαν τα δημοτικά μας τραγούδια. Το χωριό μου, το Παλιούρι, γεωγραφικά βρίσκεται στη ρίζα των νοτιοανατολικών θεσσαλικών Αγράφων και απέχει είκοσι (20) περίπου χιλιόμετρα απ` την Καρδίτσα. Η υλοποίηση της απόφασης έγινε με πολλή δυσκολία για τους εξής λόγους: α) έβλεπα πως έπρεπε, σε βασικά θέματα της ιστορίας του χωριού, να στηριχτώ κυρίως στην προφορική τοπική παράδοση και β) γιατί ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα απαιτούσε χρόνο, κόπο, αντιμετώπιση πολλών δυσκολιών και πολλή υπομονή. Από τη στιγμή, όμως, που απέκτησα συγκεκριμένα σημαντικά στοιχεία από έγκυρες πηγές, οι προσωπικοί μου δισταγμοί υποχώρησαν. Μέσα απ` αυτά, οι προβλέψεις μου για καίρια θέματα είδα να επαληθεύονται σε μεγάλο ποσοστό! Ένιωσα να πατώ σε στέρεο έδαφος και προχώρησα. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]