«ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ»:
Κουρασμένες από ματαίωση καρδιές
κουβαλούν το άχθος τους
και καμιά φορά συντρίβονται απ` αυτό,
άλλες όμως
-τις πιο πολλές-
ξεφορτώνουν παράμερα
για να μπουν ξανά στης ζωής τα δρώμενα
ασήμαντες χαρμολύπες
καθημερινότητες που τρέφουν
την άνευρη
-πολλές φορές στείρα-
αιωνιότητα
και διαλαλούν το θυμό τους.
Εκείνος όμως
βέλος χωρίς ανάταση
που βιάζεται να γειωθεί στα «εξ ων συνετέθη».
Λίγα τα βέλη που εμβολίζουν την αιωνιότητα
και πάντως
αθέατα
τόσο
που το πανηγύρι της ζωής συνεχίζεται
γύρω από άσημους βωμούς ταγμένων
ανάμεσα σε διακριτικές θυσίες προδομένων.
Μάντεις, οιωνοσκόποι
τυρβούν περί τα μελλούμενα.
Μια ευθεία το θέατρο του παραλόγου
όπου οι άνθρωποι
κουβαλούν τις νωθρές σκιές τους.
