Ξέρεις ποιό ποίημα αγαπώ;
Μα φυσικά εκείνο που δεν έγραψα ποτέ
εκείνο που δεν άντεξε
στην εισβολή των λέξεων
κι έφυγε τρομαγμένο
Για ν` αλητέψει λεύτερο
από της γλώσσας τα δεσμά
κι` από της γνώσης την αλαζονεία
Άστεγο τριγυρίζει από τότε
Στις παιδικές χαρές νυχτώνεται
και πάντοτε κοιμάται στα παγκάκια
Κι όταν καμιά φορά
τυχαία με συναπαντά
Μ` ένα χαμόγελο συνενοχής
κάνει πως δε με βλέπει.