[...] Από τα δημοσιεύματα της εποχής για το φιλολογικό καφενείο "Νέον Κέντρον" και για άλλους συναφείς χώρους, όπου γίνεται λόγος και για τον Μαγκάκη, ως τακτικό μέλος αυτών των συναντήσεων, και επίσης από τα σημειώματα που γράφτηκαν απ` αφορμή το θάνατό του, ο Μαγκάκης εμφανίζεται ως τύπος μποέμ που προκαλούσε εντύπωση με το χιούμορ, την πολυμάθεια και ευαισθησία του καθώς και την ιδιορρυθμία του χαρακτήρα του και την αγγλομάθειά του.· "Είχε", γράφει ο Χαρίλαος Παπαντωνίου, "παρουσίαση και τόνο διανοητικού και λεπτά αισθαντικού ανθρώπου, ήταν από τους πολύ ολίγους εκείνους σύγχρονους "νέους" μας, οι οποίοι δείχνουν ολιγώτερο από το πραγματικό που έχουν και κρατούν πάντα τη σκιά μιας σοφής μετριοφροσύνης ανάμεσα του εσωτερικού των και των ανθρώπων [...]. Ήταν εκλεκτός μεταξύ των νέων και η μόρφωσή του, η επιστημονική και η λογοτεχνική, στερεή και ζηλευτή". [...]

(από την εισαγωγή του βιβλίου)