Το Μάντζικερτ είναι η καθοριστική στιγμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού. Είναι η στιγμή εκείνη κατά την οποία η παραπαίουσα, λόγω εσωτερικών κυρίως αντιθέσεων, Βυζαντινή Αυτοκρατορία υφίσταται μία άνευ προηγουμένου πανωλεθρία από τους Σελτζούκους Τούρκους, από την οποία δεν επρόκειτο να συνέλθει ποτέ. Είναι η στιγμή εκείνη όπου οι φιλότιμες πράγματι προσπάθειες του ιδεαλιστή Αυτοκράτορα Ρωμανού Δ` Διογένη καταρρέουν άδοξα εξαιτίας της προδοτικής, κατά κύριο λόγο, στάσεως της ιθύνουσας τάξης του Βυζαντίου, η οποία επειδή δεν ήθελε να υποστεί μείωση της οικονομικής της ισχύος, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα του κράτους που θα του επέτρεπαν να ανορθώσει την στρατιωτική του ισχύ, η οποία είχε σοβαρά κλονισθεί, και να σωθεί έτσι από τον απειλούμενο όλεθρο, αντέδρασε υπονομεύοντας εκ των έσω την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλλε ο Ρωμανός Δ` Διογένης προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι η στιγμή εκείνη που το σιδερένιο χέρι του Βυζαντίου μένει παράλυτο από το τρομερό χτύπημα και δίνεται έτσι η δυνατότητα στους κεντροασιάτες νομάδες να εισχωρήσουν ανεμπόδιστα και να εγκα-τασταθούν μόνιμα πλέον στη μικρασιατική ενδοχώρα.
Είναι η στιγμή εκείνη που αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για το χιλιόχρονο Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος. Είναι η στιγμή εκείνη που ο ελληνικός κόσμος χάνει την οικουμενικότητα του και συρρικνώνεται στη βαλκανική του διάσταση. Κίνητρο για να γραφεί το βιβλίο αυτό ήταν η σφοδρή μου επιθυμία να αποκαταστήσω την ιστορική μνήμη του άδολου πατριώτη Ρωμανού Δ` Διογένη, που τόσο βάναυσα και εντελώς άδικα έχει κακοποιηθεί απ` όλους σχεδόν τους ιστορικούς που ασχολήθηκαν με το ίδιο θέμα.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]