Λίγο πριν πιστέψει ότι τα κάνει πάντα όλα λάθος, όπως της έλεγαν όλοι, η μικρή Πέπη, που την έλεγαν και Μπουκίτσα, ανακάλυψε πως το κάθε μας λάθος δεν πρέπει ποτέ να μας στενοχωρεί, γιατί είναι τόσο κοντά με το σωστό. Όπως ξυπνάμε το πρωί, όπως τρώμε για να ζούμε, όπως παίζουμε, όπως χαιρόμαστε, όπως λυπόμαστε... έτσι κάνουμε και λάθη. Με σύμμαχο το ποδήλατό της και με τη βοήθεια του αγαπημένου κλόουν όλων των παιδιών, του Λέλο, η Μπουκίτσα μαθαίνει ν` αγαπάει, να μη φοβάται τα λάθη τα δικά της και να συγχωρεί τα λάθη των άλλων. Πεισμώνει, βάζει τα δυνατά της και τελικά μαθαίνει να κάνει μόνο αυτό που της δίνει χαρά, κι ας μην είναι πάντοτε σωστό. Άλλωστε ποιος, μεγάλος ή μικρός, τα κάνει πάντα όλα σωστά;
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
