Ο χρόνος που πέρασε τίποτα δε θόλωσε σ` αυτή τη μορφή, τίποτα δεν αφαίρεσε από το έργο του. Ή τον συλλογιζόμαστε, ή βλέπουμε μια του φωτογραφία, ένα του σκίτσο, νομίζουμε πως είναι εδώ μπροστά μας, πως θα μας μιλήσει, πως θα μας καρφώσει με τα δυνατά του μάτια που πότε αντανακλούσαν έναν δαίμονα, πότε μια ανυπόφορη πλήξη και πότε μια καλοκάγαθη παιδικότητα. Δεν έλειπε ο σαρκασμός και το περιγέλασμα από τα βλέμματα αυτά. Μα πάντα είχαν κάτι το οξύ, το τραχύ και το κοφτερό. Ψηλός, επιβλητικός, υπεροπτικός, ωραίος, είχε το ύφος ενός αρχηγού, κάποτε και ενός δικτάτορα. Ένοιωθε μέσα του ένα είδος υπεροχής και του άρεσε να την αποδείχνει και στις πιο παραμικρές λεπτομέρειες. [...]
(Ανδρέας Καραντώνης, "Μνήμη του Καραγάτση", "Επανεκτίμηση του Μ. Καραγάτση", Τετράδια Ευθύνης αρ. 14, Αθήνα 1981)
Λένε για τον Καραγάτση πως είναι "σεξουαλικός συγγραφέας". Η εντύπωση που έχω ειν` άλλη. Πρώτα-πρώτα, το σεξουαλικό στοιχείο δεν είναι το μόνο στις γραφές του Καραγάτση, κι ύστερα το στοιχείο αυτό δεν είναι μονοδιάστατο. Εγώ θα έλεγα πως ο Καραγάτσης είναι, τη λέξη τώρα την εφευρίσκω, δεν ξέρω πως να το πω αλλά τέλος πάντων, ερωτοσαρκικός, με ορισμένα εφόδια φροϋδισμού, με όχι όμως πλήρη γνώση του φροϋδικού κώδικα, όπως λ.χ. στον Ανδρέα Εμπειρίκο, παρεξηγημένον επίσης. Φανερώνει ο Καραγάτσης ισορρόπηση σώματος και αισθήματος.
(Ν. Δ. Καρούζος, "Μ. Καραγάτσης", "Επανεκτίμηση του Μ. Καραγάτση", Τετράδια Ευθύνης, ό.π.)
Τα κείμενα του λευκώματος αρθρώνονται στις ενότητες:
- Ο άνθρωπος Καραγάτσης
- Ο αφηγητής Καραγάτσης
- Ο ερωτικός Καραγάτσης
- Ο ονειρικός Καραγάτσης
- Ο φροϋδικός Καραγάτσης
- Ο αιρετικός Καραγάτσης
- Ο γλωσσικός Καραγάτσης
- Ο πολιτικός Καραγάτσης
- Ο τραγικός Καραγάτσης
- Ο Καραγάτσης κλείνει το μάτι στον αναγνώστη (και στον φίλο του Ν. Καββαδία)
- Ο νεωτερικός Καραγάτσης
- Ο παντοτινά νέος Καραγάτσης
- Ο ευρωπαίος Καραγάτσης
- Ο ατέλεστος Καραγάτσης
Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται από το αρχείο της Μαρίνας Καραγάτση, του Σταύρου Πετσόπουλου και του Λεωνίδα Εμπειρίκου, από τα λευκώματα: "Νίκη Καραγάτση: ζωγραφική", Αθήνα, 1977, και "Φωτοφράκτης: οι φωτογραφίες του Ανδρέα Εμπειρίκου", Αθήνα, 2001.
