"Την πραγματική ζωή της Ρωμιοσύνης στην Κωνσταντινούπολη, από τα 1870 ως τις παραμονές του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, κοιταγμένη μέσα από την πρόσχαρη, στοργική, αλλά και αδάμαστη ιδιοσυγκρασία μιας μητριαρχικής Μπουμπουλίνας, που αντίς σπαθί σηκώνει μια τρυπητή κουτάλα της σούπας, μας δίνει με τη "Λωξάντρα" της η Μαρία Ιορδανίδου. [...] Έχω την εντύπωση πως η κυρία Ιορδανίδου μεταχειρίστηκε κάμποσα "οικογενειακά ανέκδοτα" [τα οποία] όμως χωνεύτηκαν αριστοτεχνικά, όπως χωνεύτηκε και το ηθογραφικό και γλωσσικό υλικό για να χτιστεί αυτή η συναρπαστική μορφή της Γραικιάς Μάνας που υψώνεται σα συμβολική κολόνα του Ελληνισμού της Πόλης και του πνεύματος μιας εποχής".
Στρατής Τσίρκας, "Βιβλία που διαβάσαμε. Μαρίας Ιορδανιδου: Λωξάντρα"
"Ο Ταχυδρόμος", Σάββατο 26 Οκτωβρίου 1963
