Το ποίημα του Λουκρήτιου De rerum natura (= Για τη φύση των πραγμάτων) αποτελεί έξοχο επίτευγμα της Ρωμαϊκή ποίησης. Διαιρείται σε έξι βιβλία, τα οποία, ανά δύο, αποτελούν, τρεις ενότητες, απ` τις οποίες η καθεμιά έχει ιδιαίτερη εισαγωγή και τέλος. Εισαγωγή του πρώτου βιβλίου και όλου του ποιήματος αποτελεί η θαυμάσια επίκληση στην Αφροδίτη, τη δύναμη που δημιουργεί και κυβερνά τον κόσμο. Το δεύτερο βιβλίο αρχίζει με ύμνο προς την επιστήμη. Το τρίτο κυρίως, το πέμπτο και το έκτο βιβλίο αφιερώνονται στον Επίκουρο. Το τέταρτο βιβλίο αρχίζει με ύμνο στο ιδιαίτερο πνεύμα. Ο Λουκρήτιος στην πρώτη ενότητα (βιβλία 1-2) πραγματεύεται την αρχή των όντων (πραγμάτων). Στη δεύτερη ενότητα (3-4) πραγματεύεται τον άνθρωπο. Ειδικότερα στην τρίτη ενότητα (βιβλία 5-6) πραγματεύεται το παγκόσμιο σύστημα. Ο Λουκρήτιος στο ποίημά του αυτό παίρνει ως θέμα τη φιλοσοφία του Επικούρου, αναφέρεται όμως και στον Ξενοφάνη, Παρμενίδη, Εμπεδοκλή, γνώριζε επίσης το μετεωρολογικό ποίημα του στωικού Ποσειδωνίου. Το De rerum natura διέπεται από βαθύτατη αγάπη για τον άνθρωπο, τον οποίο προσπαθεί ν` απαλλάξει απ` το φόβο του θανάτου. Το ιδεώδες του Λουκρητίου είναι η αταραξία. Ο Λουκρήτιος με το ποίημά του αυτό προσπαθεί να λυτρώσει τον άνθρωπο που παρασύρεται απ` τον ενθουσιασμό και το πάθος. Στο έργο του αυτό ο ποιητής απεικονίζει κι αποκαλύπτει τη ζωή και τη φύση.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]