Βικέλας, Δημήτριος (1835 - 1908), του Εμμανουήλ και της Σμαράγδας, το γένος Μελά.
Μεγαλέμπορος, λόγιος, συγγραφέας, γλωσσομαθής, πρότεινε την Αθήνα ως τόπο τελέσεως των πρώτων -μετά την αναβίωσή τους- Ολυμπιακών Αγώνων. Οργάνωσε και χρηματοδότησε τον Σύλλογον προς διάδοσιν των ωφελίμων βιβλίων, του Οίκου Τυφλών, της Σεβαστοπουλείου Τεχνικής Σχολής. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου. Όντας τεσσάρων ετών, η οικογένειά του μετακινήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και επέστρεψε στη Σύρο το 1849. Εκεί φοίτησε στο Λύκειο Χ. Ευαγγελίδη. Εξέδωσε το χειρόγραφο περιοδικό Μέλισσα και μετέφρασε την Εσθήρ του Ρακίνα. Το 1851 μεταναστεύει στο Λονδίνο μετά την οικονομική καταστροφή του πατέρα του και εργάζεται στο κατάστημα των θείων του Αφοί Μελά. Ο Λέων Μελάς τον ωθεί στη συγγραφή, ενώ ο Β. Μελάς τον μεταμορφώνει σε επιτυχημένο έμπορο. Αποκτά δίπλωμα Βοτανικής από το University College. Το 1868 παντρεύτηκε την Καλλιόπη, το γένος Γεροντοπούλου, και αφοσιώνεται στη λογοτεχνία και τη φιλανθρωπία. Το τετράδιο αναμνήσεων του Λουκή Ζίφου (1878) -γραμμένο με προτροπή του ίδιου- αποτέλεσε τη βάση του Λουκή Λάρα, που κατά τον Παλαμά είναι το πρώτο νεοελληνικό διήγημα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]