Καμιά φορά η ζωή είναι σαν παραμύθι, που του αξίζει αίσιο τέλος. Μια τρυφερή και συγκινητική ιστορία για τη δύναμη που έχουν τα συναισθήματα να λιώνουν τον πάγο στην καρδιά.
Η Ανσέλμα είναι συνταξιούχος δασκάλα, χήρα, γριά, μόνη, καταδικασμένη εδώ και χρόνια -πρώτα από τον άντρα της, στη συνέχεια από τα παιδιά της- σε μια γκρίζα ζωή που δεν μοιάζει καν με ζωή. Έπειτα, μια αποπνικτική καλοκαιρινή βραδιά, βρίσκει παρατημένο σ` έναν κάδο απορριμμάτων έναν υπέροχο παπαγάλο κι αποφασίζει εντελώς αυθόρμητα να τον πάρει στο σπίτι της. Από κείνη τη στιγμή όλα αλλάζουν: ο πάγος στην καρδιά της λιώνει και καθώς ασχολείται με τον καινούργιο της φίλο, έρχονται στην επιφάνεια οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής. Η φιλία με τη συμφοιτήτριά της τη Λουιζίτα, οι αυταπάτες του γάμου, οι χαρές -και το άδοξο τέλος- της διδασκαλικής της καριέρας. Χάρη στον παπαγάλο Λουιζίτο, η Ανσέλμα ξαναβρίσκει τη θέληση για ζωή που ο κόσμος προσπάθησε να την κάνει να ξεχάσει. Θα πρέπει όμως να γλιτώσει από τις παγίδες που της στήνει η μοίρα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]