Ο Λουί Λαμπέρ είναι ένα φτωχό παιδί το οποίο γίνεται δεκτό στο Κολέγιο της Βαντόμ με τη χορηγία της βαρόνης ντε Στάελ. Ο μοναδικός του φίλος συμμερίζεται τις ιδεολογικές ανησυχίες του και τον ακολουθεί στη δική του αναζήτηση που αντιτίθεται σε κατεστημένες θεωρίες. Χλευάζονται από τους συμμαθητές, τιμωρούνται από τους καθηγητές, μα εκείνοι συνεχίζουν τις μελέτες τους για τις θεωρίες του Σβέντενμποργκ, την ύλη, το πνεύμα, το άπειρο, την αρμονία. Οι δύο φίλοι χωρίζουν και όταν συναντώνται ξανά ύστερα από χρόνια ο ευαίσθητος και ιδιοφυής Λαμπέρ έχει καταρρεύσει ψυχικά, είναι περιθωριοποιημένος. Υπάρχουν όμως οι επιστολές προς την αγαπημένη του και τα υπομνήματα που υπαγόρευε, απαύγασμα των φιλοσοφικών του στοχασμών.
