Ποιος θα το έλεγε ποτέ ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα αναλάμβανα το καθήκον να πλέξω το εγκώμιο της λογοτεχνίας. Το γεγονός ότι έχω γράψει λογοτεχνία σε ποσότητες που μου φαίνονται υπερβολικές, κάνει το εγκώμιό μου να φαίνεται πλεονασμός. Αλλά ανάμεσα στα προνόμια που η ηλικία μας παραχωρεί, είναι κυρίως οι πλεονασμοί: και καλό είναι να τους εκμεταλλευόμαστε. Άλλωστε έχω την εντύπωση ότι σήμερα, όπως συμβαίνει πάντα στην Ιστορία, η λογοτεχνία αξίζει ένα εγκώμιο, και ακόμα περισσότερο μια στήριξη. Κατά βάθος έχει τους ίδιους εχθρούς που είχε πάντα, τους ίδιους κακολόγους, τους ίδιους εξωτερικούς και εσωτερικούς αντιπάλους, τους ίδιους σικάριους. [...]
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
