Η πλούσια παραγωγή ελληνικής μουσικής στον 20ο αιώνα, στο χώρο της λαϊκής αλλά κυρίως της έντεχνης φωνητικής μουσικής, σηματοδοτείται από το σμίξιμο σπουδαίων συνθετών- από τον Μητρόπουλο και τον Κουνάδη μέχρι τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη- με τους μεγάλους ποιητές μας αυτού του αιώνα -από τον Καβάφη και τον Ρίτσο μέχρι τον Σεφέρη και τον Ελύτη. Έτσι το ελληνικό τραγούδι, ως αρμονική συνύπαρξη μουσικής και λόγου, συνεχίζει μια παλαιά παράδοση. Η σύζευξη της λόγιας μουσικής δημιουργίας με τον ποιητικό λόγο επιχειρεί να δημιουργήσει μια νέα οντότητα, που και το ποίημα να μετουσιώνει αλλά και την μουσική σκέψη να προάγει. Ο Σπύρος Σακκάς και ο Γιώργος Κουρουπός ανιχνεύουν, μελετούν και ερμηνεύουν σημαντικές στιγμές απ` αυτήν την πλούσια παραγωγή. Στην ανθολόγηση που έγινε γι` αυτόν τον δίσκο, προτείνουν τριάντα χαρακτηριστικά έργα που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα αισθητικών αντιλήψεων και μουσικού τρόπου σκέψης. Η παρουσίασή τους στην μορφή "τραγούδια για πιάνο και φωνή" αφ` ενός μεν τα ενοποιεί ηχητικά και αφ` ετέρου αναδεικνύει την μουσική σκέψη και πώς αυτή πραγματώνεται στο σμίξιμό της με την ποίηση. Άλλωστε, η μελοποίηση των ίδιων ποιημάτων από διαφορετικούς δημιουργούς προβάλλει την πολλαπλότητα των διαφορετικών προσεγγίσεων και την μοναδικότητα του κάθε εγχειρήματος.