Στον Πρόλογο της `Ψυχολογίας` μου (που εκδίδεται ταυτόχρονα με τη `Λογική`) εξηγώ με ποια πρόθεση αποφάσισα, παραμερίζοντας την καθαρά ερευνητική μου εργασία, να γράφω χρηστικά βιβλία του τύπου του Εγχειριδίου. Δεν θα επαναλάβω λοιπόν εδώ τα ίδια πράγματα. Ό,τι ισχύει για το Εγχειρίδιο της `Ψυχολογίας` ισχύει και για το Εγχειρίδιο της `Λογικής`.
Δεν χρειάζεται επίσης να εξηγήσω γιατί μαζί με την `Ψυχολογία` θέλησα να δώσω και μια `Λογική` στο αναγνωστικό μου κοινό. Οι δύο επιστήμες ανήκουν στον κύκλο εκείνων που αποτελούν τη φιλοσοφική προπαιδεία. Και η μια και η άλλη μας βοηθούν να καταλάβομε τι γίνεται στον εσωτερικό μας κόσμο: πώς λειτουργεί η συνείδησή μας, πώς εργάζεται ο νους μας. Εάν δεν αποκτήσεις αυτές τις στοιχειώδεις γνώσεις, ούτε στη σπουδή της επιστήμης σου ούτε στον πρακτικό σου βίο μπορείς να στοχαστείς και να συμπεριφερθείς σαν μορφωμένος άνθρωπος. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]
