Η ζωή του Λένιν (1870-1924) χωρίζεται σε δύο περιόδους. Τα πρώτα είκοσι χρόνια είναι τα χρόνια της εξορίας, τα οποία πέρασαν με το όραμα της επανάστασης και με τη σφυρηλάτηση του πολιτικού οργανισμού που θα την πραγματοποιούσε. Τον Φεβρουάριο του 1917, το όνειρο καταλήγει σε αποτυχία: η ρωσική επανάσταση ξεσπάει χωρίς αυτόν. Τον Οκτώβριο όμως ο Λένιν κατακτά την εξουσία και η επανάσταση θα πάρει τελικά τη δική του όψη. Μέσα σε τέσσερα μόνο χρόνια συγκροτεί ένα πανίσχυρο κράτος, ανοικοδομεί την Αυτοκρατορία, δημιουργεί ένα παγκόσμιο επαναστατικό κόμμα και εγκαθιστά τον κομμουνισμό στην ιστορία για εβδομήντα χρόνια. Πώς να εξηγήσει κανείς την κατάκτηση και τη διατήρηση της εξουσίας σε μια χώρα 140.000.000 κατοίκων με ένα κόμμα που δεν αριθμούσε, αρχικά, παρά μερικές χιλιάδες μέλη; Πώς να εξηγήσει κανείς την παγκόσμια ακτινοβολία του λενινισμού; Η διαπίστωση επιβάλλεται εκ των πραγμάτων: Ο Λένιν υπήρξε αναμφισβήτητα πολιτική διάνοια και θεμελιωτής ενός συστήματος εξουσίας χωρίς προηγούμενο στην ιστορία αυτού του αιώνα.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
