Η μαγεία της Καΐρας ξεχύνεται σαν το φως απ` τον ορίζοντα της παιδικής ηλικίας. Παρασύρει στο πέρασμά της το μυστήριο που έκρυβαν τα «Πουτανάδικα», την ανεκδιήγητη οργάνωση του Μπούλη που θα ανέτρεπε τη Χούντα και τη μορφή του παππού, μυθική, τρυφερή, οικεία, ίδια με το πρόσωπο και τη φωνή των αναμνήσεων. Ήταν τότε που οι γειτονιές της Αθήνας ήταν κόσμος ολόκληρος κι ο κόσμος ήταν εύκολος και γοητευτικός, σαν τους περίφημους ποδοσφαιρικούς αγώνες ανάμεσα στην Πάνω και την Κάτω Γειτονιά...
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
