Τι σημαίνει `λαμπερή μέρα` στα κινέζικα;
Πού ανήκει η Μεσοποταμία;
Και πώς επουλώνεται άραγε ένα παλιό τραύμα;
Μπορεί να σε καταβάλει μια φουστανέλα;
Ή το παθιασμένο σεξ δυο σκαντζόχοιρων;
Κι αν όλα όσα ζούμε είναι απλώς ένα ανέκδοτο;
Στο νέο βιβλίο της Αμάντας Μιχαλοπούλου οι ήρωες συνειδητοποιούν ότι τα φαινόμενα απατούν. Παιδιά που κλέβουν, ενήλικες που χωρίζουν ή πενθούν, τρομοκρατημένοι υπερήλικες - όλοι τους βιώνουν μια μεγάλη απώλεια, μια έλλειψη. Τους παρακολουθούμε καθώς -άλλοτε με φαινομενική αταραξία, άλλοτε με συντριβή- ξαναμαθαίνουν να ζουν. Στο φόντο η σύγχρονη Ελλάδα, ένα γραφείο απολεσθέντων αντικειμένων: χαμένοι άνθρωποι, χαμένες ευκαιρίες, χαμένα αγαθά. Η πραγματική ζωή δεν είναι συσσώρευση αλλά συλλογή όσων κρατάμε.
Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι μια τέτοια συλλογή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]