Με ιδιαίτερη χαρά δεχτήκαμε την πρόσκληση τον κ. Θανάση Νιάρχου να προλογίσουμε το παρόν πόνημα με τον τίτλο: `Κωνσταντινούπολη`, συλλογή κειμένων επιφανών λογοτεχνών και άλλων προσωπικοτήτων. Κείμενα όντως σπουδαίων λογοτεχνών και προσωπικοτήτων που αναφέρονται στην ζωή της Κωνσταντινούπολης τους τελευταίους αιώνες. Εκατοντάδες σελίδες θα χρειαζόμεθα, αν αναφερόμεθα αναλυτικά στα όσα περιγράφονται στα κείμενα αυτά, που το πάθος του κυρίου Θανάση Νιάρχου και της κυρίας Έλενας Τσαγκαράκη συνέλεξε, για την του Κωνσταντίνου Πόλη. Σκεφθείτε δε πόσες σελίδες θα χρειάζονταν αν αναφερόμεθα στην ιστορία της Κωνσταντινουπόλεως, όχι μόνο τους νεότερους χρόνους αλλά και κατά το διάστημα 325-1453 μ.Χ. Ο πρόλογος αυτός μας έδωσε την αφορμή να σημειώσουμε κάποιες σκέψεις ευρύτερα για την Κωνσταντινούπολη. Η Κωνσταντινούπολη κατά την περίοδο 325-1453 δεν υπήρξε μόνο πρωτεύουσα του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους, αλλά και η πιο λαμπρή πόλη του τότε γνωστού κόσμου. Η επίδραση της στους λαούς του τότε γνωστού κόσμου ήταν καθοριστική και ακατάλυτη. Αλλά και μετά την άλωσή της, συνέχισε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο να παραμένει σημείο αναφοράς για τους ορθόδοξους λαούς της ανατολικής, κυρίως, Ευρώπης, ενώ για άλλους λαούς ήταν το μήλον της έριδος. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]