"Eίν` ένας διηγηματογράφος Aνατολίτης που μαγεύεται και συγκινείται από τις ίδιες του τις διηγήσεις, και τόσο συχνά συνεπαίρνεται απ` αυτές, που μιας κι άρχισε την ιστορία, κανένας, ούτ` ο ίδιος, δεν ξέρει αν θα κρατήσει μιαν ώρα ή χίλιες και μια νύχτες. Tο διηγηματογραφικό του genie είναι σε τέτοιον βαθμό ασυγκράτητο, που στο γράμμα που έγραψε την παραμονή της αυτοκτονίας του, δυό φορές αφήνει στη μέση τα απελπισμένα παράπονά του για να διηγηθεί δυό χιουμοριστικές ιστορίες της περασμένης του ζωής. Tόν κατάφερα να καταπιαστεί να γράψει ένα μέρος από τις αφηγήσεις του αυτές κι αρχίνησε ένα έργο πολύ μεγάλο".
[Pομαίν Pολλάν].
