Μια άνωθεν θέαση της Κύπρου, η οποία άρχισε την πορεία της ανά τους αιώνες με μια γερή προίκα που της χάρισε η ελληνική μυθολογία είναι το θέμα του λευκώματος. Η παρουσία της Αφροδίτης δέθηκε ανεξίτηλα με το νησί, παίρνοντας, ανάμεσα στις τόσες άλλες, και την επωνυμία η «Κύπρις». Οι οι άνωθεν φωτογραφικές λήψεις που έγιναν μια συγκεκριμένη εποχή προσδίδουν ένα ενιαίο εποχιακό ύφος στο σύνολο και μαρτυρούν τα πολυάριθμα έργα αγάπης που άφησε ο Κύπριος στις διάφορες φάσεις του περάσματός του από τον τόπο. Η αισθητική και το χρώμα της εικόνας έχουν τον πρώτο λόγο. Αλλά και η φύση έχει φωνή. Στα έργα και στο περιβάλλον αποτυπώνεται ο χαρακτήρας και ο κάματος του ανθρώπου, η προσήλωση και το ενδιαφέρον του, η αγάπη και η τρυφεράδα του, η επιρροή της αρχαίας θεάς και η μνήμη από τη δύναμη που δίνει η πατρώα γη.