Η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αναδεικνύει ολοένα και περισσότερο την ανάπτυξη της κατασταλτικής της συνιστώσας, ιδίως όσον αφορά τον έλεγχο της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και την καταπολέμηση των απατών σε βάρος του κοινοτικού προϋπολογισμού. Απ` αυτήν την άποψη, η ενοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών οδηγεί στη συγκρότηση μιας νέας υπερατλαντικής βαθμίδας καταστολής, που λειτουργεί σε διαντίδραση με την αντίστοιχη εθνική. Εντούτοις, η έλλειψη σαφούς ποινικής αρμοδιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαιώνει την απουσία εκείνων των κοινωνικών και πολιτικών προϋποθέσεων που οδήγησαν, ιστορικά, στη νομιμοποίηση της ποινικής εξουσίας του εθνικού κράτους δικαίου. Αυτές οι εξελίξεις έδωσαν στην παρούσα μελέτη την αφορμή να επανεξετάσει τα πρωταρχικά ερωτήματα της εγκληματολογίας μέσα στο πλαίσιο της διαντίδρασης που αναπτύσσεται ανάμεσα στους υφιστάμενους εθνοκρατικούς κοινωνικούς σχηματισμούς και την υπό διαμόρφωση ευρωπαϊκή/ κοινοτική βαθμίδα της εξουσίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]