Η ιδιομορφία των κοινωνικών δικαιωμάτων και η ανάγκη διαρκούς αναπροσαρμογής τους στα μεταβαλλόμενα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα τα καθιστά εκ φύσεως δύσκολα υποτάξιμα στη λογική του συνταγματικού κειμένου. Το γεγονός αυτό ενισχύεται από την άμεση εμπλοκή τους στην πολιτική αντιπαράθεση. Υπό αυτά τα δεδομένα τίθεται το ερώτημα κατά πόσο στο πλαίσιο της επιστημονικής συζήτησης γύρω από το κανονιστικό περιεχόμενο των κοινωνικών δικαιωμάτων μπορούν να υποστηριχθούν θέσεις και επιχειρήματα ερήμην συγκεκριμένων οικονομικοπολικών τάσεων. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
