Το βιβλίο συνδέεται στενά με την πολιτισμική ανάπτυξη της δυτικής κοινωνίας τους πέντε τελευταίους αιώνες και αποτελεί φορέα πραγματικής αλλά και συμβολικής δύναμης· γι` αυτό είναι φορτισμένο συναισθηματικά με όλο το βάρος που είχαν τα κινήματα ιδεών. Ουμανισμός, Διαφωτισμός, ελευθερία του Τύπου, υποχρεωτική εκπαίδευση, αναλφαβητισμός, βιβλιοθήκες, αντανακλώνται στο βιβλίο.
Από την πλευρά της, η κρατική πολιτική βιβλίου αντλεί το επιστημονικό της ενδιαφέρον τόσο από τις θεωρίες για το κράτος από τις οποίες ζητεί απάντηση (σκοπιμότητα, μορφές και τρόποι παρέμβασης υπέρ του βιβλίου) όσο και από τις ιδιαίτερες βιβλιολογικές απόψεις που έχουν διατυπωθεί μετά το 1950 από ερευνητές και έχουν υιοθετηθεί από διεθνείς οργανισμούς.
Στην Ελλάδα οι πηγές για τον εντοπισμό της κρατικής πολιτικής (που μέχρι το 1990 ασκείται περισσότερο δια παραλείψεων και λιγότερο δια πράξεων) είναι τα πενταετή προγράμματα οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, οι τακτικοί προϋπολογισμοί, οι αγορές βιβλίων από κρατικούς φορείς, η δραστηριότητα του υπουργείου Πολιτισμού, η έκδοση και αγορά σχολικών και πανεπιστημιακών βιβλίων από το υπουργείο Παιδείας, οι συζητήσεις στο Κοινοβούλιο, τα συνδικαλιστικά αιτήματα.
Η διερεύνηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για το βιβλίο ολοκληρώνει την εικόνα και οδηγεί σε ορισμένες σύγχρονες κατευθύνσεις τα συμπεράσματα αυτού του βιβλίου.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
