Το να κρατάμε τον νου στον Άδη είναι μια πρόσκληση κατάδυσης στις πιο σκοτεινές αβύσσους της ύπαρξής μας· μια πρόσκληση απογύμνωσης της ψυχής μας και έκθεσής της στις ακτίνες της θείας αγάπης. Αυτή η κατάβαση είναι ένας τρόπος να συμμετέχεις στη μάχη που έδωσε ο Χριστός στην έρημο, ενάντια στους πειρασμούς του Σατανά· ένας τρόπος να συμμετέχεις στην κορύφωση της κένωσής Του, που είναι η κάθοδός Του στον Άδη. Διότι βέβαια μόνο με Εκείνον μπορούμε να διεισδύσουμε χωρίς κίνδυνο στα σκοτάδια της ύπαρξής μας - στο ζωηφόρο και αναστάσιμο Φως Εκείνου πρέπει να εκθέσουμε την ψυχή μας. Βρισκόμαστε εδώ στην καρδιά της παραδοξότητας της χριστιανικής εμπειρίας, όπου πρέπει να πεθάνεις ως παλαιός άνθρωπος και να αναστηθείς ως νέος Άνθρωπος· να περάσεις από τον Άδη για να εισχωρήσεις στη Βασιλεία· να ταπεινωθείς για να ανέλθεις· να αδειάσεις από το εγώ σου για να πληρωθείς από το Άγιο Πνεύμα...

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]