Μέσα στη φωτιά του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, ένας ανθρωπιστής έλληνας επιστήμονας, ο Άθος Ρούσσος, σώζει τον μικρό εβραίο φυγάδα Ιάκωβο Μπιρ από τη θηριωδία των Ναζί. Ο Ρούσσος παίρνει μαζί του τον μικρό φυγάδα στο σπίτι του στη Ζάκυνθο, όπου, μέσα στην ασφάλεια ενός περιβάλλοντος γεμάτου θαλπωρή, ο Ιάκωβος Μπιρ μυείται στον γοητευτικό κόσμο της επιστήμης και της τέχνης. Στην Αθήνα, επόμενο στάδιο αυτής της μαθητείας ζωής, ο νεαρός εβραίος ανακαλύπτει την ποιητική του φλέβα. Η διαδρομή συνεχίζεται στο Τορόντο και στην Ύδρα, όπου ο Ιάκωβος Μπιρ ιχνηλατεί τις τεθλασμένες διαδρομές της μνήμης και της Ιστορίας. Η επιστήμη και η Τέχνη, η ποίηση και η μουσική, ο έρωτας γίνονται εφαλτήρια για να κερδιθεί η μνήμη που οι Ναζί επιχείρησαν να αφανίσουν. Μέσω της μνήμης ανασυντίθενται οι τσακισμένες σημασίες του ανθρωπισμού. Οι μνήμες, υγρές, μέσω ενός λόγου λυγμικού, συγκινημένες και συγκινητικές αξιοποιούνται: Κομμάτια φυγής για την τραγική μοίρα του ανθρώπου στο τέλος του 20ού αιώνα.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]