Ένα Σαββατοκύριακο, στο τέλος του καλοκαιριού, ο Στήβ με τη Νάνσυ ξεκινούν για να πάρουν τα παιδιά τους από την κατασκήνωση. Η κυκλοφορία στις εθνικές οδούς είναι ασφυκτική. Εξίσου ασφυκτική όμως είναι και η ατμόσφαιρα μέσα στο αυτοκίνητο, γιατί το ζευγάρι κουβαλάει όλη την ένταση της καθημερινότητάς του. Η εμφάνιση ενός καταζητούμενου δραπέτη θα μετατρέψει το ταξίδι τους σε πραγματικό εφιάλτη.
Ο Σιμενόν έγραψε τα Κόκκινα φώτα το 1953, την εποχή που ζούσε στις ΗΠΑ (1945-1955), και το αφιέρωσε στην κόρη του Μαρί-Ζό που μόλις είχε γεννηθεί. Τελειώνοντας τη συγγραφή του μυθιστορήματος δήλωσε: `Αισθάνομαι τόσο εξουθενωμένος, σαν να οδηγούσα επί δέκα μέρες όπως ο Στήβ, μέσα στην ίδια κυκλοφορία`.
Είναι ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει με επιτυχία σασπένς και ψυχογραφία χαρακτήρων. Είναι επίσης το μυθιστόρημα στο οποίο φαίνεται, κατεξοχήν, η διάδραση του Σιμενόν με Αμερικανούς ομότεχνούς του της σχολής του σκληρού ( hartboiled ) αμερικανικού μυθιστορήματος, όπως επίσης και με το όλο ύφος του φίλμ νουάρ.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]