Η "καθημερινή ζωή" θεωρήθηκε ασήμαντη από την κυρίαρχη ιδεολογία της "προόδου" (γι` αυτό και άργησε ν` απασχολήσει την επιστήμη). Η "αφήγηση" όμως της υπαρξιακής εμπειρίας από τις σύγχρονες πολιτιστικές δημιουργίες (όπως είναι ο κινηματογράφος, η μουσική, η μόδα) συμβολίζει τη "στροφή στην καθημερινότητα" με βασικό ζητούμενο την αισθητική (αισθησιακή) ολοκλήρωση "εδώ και τώρα". Σύγχρονοι θεοί, οι σταρ! Σύγχρονη "ηθική", η αισθητική!

Οι "επικοινωνιακές μηχανές" προσκαλούν τον καθημερινό άνθρωπο σε μια "μυσταγωγική συμμετοχή" και προσδιορίζουν τις σχέσεις του με τους άλλους. Αυτή η νέα επικοινωνιακή δυναμική (μείγμα εικονικής αισθητικής, ναρκισσισμού και εφήμερων σχέσεων) χαρακτηρίζει τη μεταμοντέρνα κοινωνία και αποτελεί αναμφισβήτητα το επίκεντρο της νέας κοινωνικότητας όπου κυριαρχεί "σύγχυση" δημόσιου και ιδιωτικού, λογικής και συναισθήματος, αντικειμενικού και υποκειμενικού, και όπου η υπέρ-κατανάλωση δεν αφορά μόνο προϊόντα αλλά και συμπεριφορές.