Η συνθετική αυτή εργασία προσπαθεί να παρακολουθήσει τη διαλεκτική σχέση της εκπαίδευσης με την κοινωνία. Στη διερεύνηση αυτής της σχέσης κεντρική θέση κατέχει η άποψη ότι η εκπαίδευση δεν είναι απλά και μόνο ο δέκτης και ο εκφραστής του κοινωνικού γίγνεσθαι αλλά ταυτόχρονα ως πομπός έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει με τη σειρά της ουσιαστικά το κοινωνικό γίγνεσθαι στον ίδιο βαθμό που το εποικοδόμημα μπορεί να επηρεάζει τη βάση. Κατά συνέπεια, η εκπαίδευση δεν είναι απλά αναπαραγωγική διαδικασία αλλά διαθέτει μια δική της δυναμική, ικανή να μετατρέψει σε βαθιά επαναστατική λειτουργία με κύριο φορέα το δάσκαλο. Σκοπός της επαναστατικής εκπαιδευτικής πράξης του δασκάλου είναι το δημοκρατικό αίτημα, η εδραίωση και η διερεύνησή του. Πιο συγκεκριμένα, η θεμελίωση του δημοκρατικού σχολείου και η διαμόρφωση του δημοκρατικού ανθρώπου.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]