Η εισαγωγή αυτή στις κλασικές προσεγγίσεις της κοινωνιολογίας των θρησκειών φιλοδοξεί να αφυπνίσει το ενδιαφέρον για διαρκή θεωρητική ανασυγκρότηση που οφείλει να χαρακτηρίζει μια ζωντανή κοινωνική επιστήμη. Οι «ιδρυτές πατέρες» για τους οποίους γίνεται λόγος εδώ ήταν φορείς του οράματος για μια ενοποιημένη επιστήμη, η ανάπτυξη της οποίας αποτυπώθηκε στο μαχητικό κίνημα για τον εξορθολογισμό και την απομυθοποίηση του κόσμου. Οι περισσότεροι από αυτούς εστίασαν στο γεγονός ότι η θρησκεία απώλεσε μέρος της επιρροής της στις νεότερες κοινωνίες. Σήμερα, ερχόμαστε να υπογραμμίσουμε τα όρια, τους κινδύνους και τον πιθανό αντίκτυπο αυτής της ορθολογικής απομυθοποίησης, να καταγράψουμε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, που πολλαπλασιάζονται, και τις νέες μορφές θρησκευτικής κοινωνικοποίησης. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]