. . . Όπως και αν δούμε τη σύγχρονη πραγματικότητα, απ` όποια σκοπιά και αν προσεγγίσουμε τα δεδομένα του σύγχρονου κοινωνικού συστήματος και τους προβληματισμούς του σύγχρονου ανθρώπου, η αλήθεια παραμένει αντικειμενικά αναλλοίωτη και κατά περίπτωση, οδυνηρά ανελέητη: παρά τις τόσες και τόσες εξελίξεις στις επιστήμες και τις τέχνες, παρά τις αλματώδεις βελτιώσεις στα Ακαθάριστα Εθνικά Προϊόντα των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δραματική βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του μέσου Ευρωπαίου, τα ψυχοκοινωνικά και οικονομικά δεδομένα μας δίνουν ανάγλυφες εκείνες τις καταστάσεις στο αέναο ανθρώπινο δράμα που ανέκαθεν σκιαγραφούσαν τα γενικά πλαίσια αναφοράς `των κοινωνικών προβλημάτων` ή, εάν έτσι το επιθυμούν μερικοί, `της ψυχοκοινωνικής παθολογίας`. (. . .)

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]